Play bouzouki, play bouzouki gia mena...

Σε αλλη μια απεγνωσμενη προσπαθεια επαναπατρισμου προχτες το βραδυ βρεθηκα στα μπουζουκια. Λειπω τοσα χρονια που δεν ξερω καν πως να τα πω. Κωλαδικα;Σκυλαδικα;(η ανατριχιαστικη εκφραση hot πιστα απαγορευεται δια ροπαλου)

Η τελευταια φορα που ειχα παει ηταν ενα χρονο πριν στο περιφημο Ελυζε του Λονδινου με τα ιπταμενα πιατα και τη φωτογραφια του Πριγκιπα Παυλου να σπαει με λαβη καρατε ενα τραπεζι στον τοιχο. Στο πρωτο τραπεζι καθοταν χοντρος γονος εφοπλιστικης οικογενειας με γενεια και blaser -το προσωπο του συσποταν καθως εσπαγε μεθοδικα ντανες απο πιατα με το ενα χερι μονο. Ειχε ενα πουρο στο στομα. Κομματια απο πιατα παντου στη μικροσκοπικη πιστα- τα γκαρσονια δεν προλαβαιναν να τα σκουπισουν. Οι τραγουδιστες - μια σιτεμενη σαρανταρα με κοκκαλωμενη φραντζα και στενο καλσον- και ενας πενηνταρης 'υπηρετης πιστος του ειδους' τραγουδουσαν το ιδιο τραγουδι ολη νυχτα. Αλλαζαν μονο τα ρεφρεν: 'Μια ζωη πληρωνω αμαρτιες αλλονων,ιστορια μου αμαρτια μου λαθος μου μεγαλο,ο χαρος βγηκε παγανια, δεν ξανακανω φυλακη'. Δυο αγορια απο την Θεσσαλονικη με κολλητες μπλουζες μουσκεμα στον ιδρωτα χορευαν προκλητικα κοιταζοντας πεινασμενα το απειρο, ο καθενας πανω στo δικο του αδειο τραπεζι. Ο τοτε φιλος της Ο., ξανθος αγγελομορφος Αγγλος πρωην γιαπονι και νυν εξερευνητης στις Φιλλιπινες, στο τριπακι 'Let's dance with the natives' (δειγμα λογου-I think this is fascinating.I love the way Greek people express themselves through dancing.) πλησιασε το γονο και ευγενικα του ζητησε ενα πιατο. Ο γονος με αθλια προφορα του ειπε ' Γουοτ αρε γιου γκοινγκ του ντου?Μπρεικ ιτ ον γιορ χεντ?' 'But yes' απαντησε ο Α. και οντως το εσπασε στο κεφαλι του επι τοπου.

Προχτες πηγα στo 'Θαλασσα'. Ο Πετρελης των γαλαζιων ματιων και του τσουρομαδημενου γενιου (βγαζει μια κακομοιρια σχεδον γενετικη) ολοφωτος σε γιγαντοαφισα απ'εξω με μανικετοκουμπα στο σχημα της ελληνικης σημαιας ( το πολιτιστικο -οργασμικο touch ενος θλιμμενου στιλιστα) μας χαμογελουσε αινιγματικα. Μεσα ενα αμφιθεατρικο χαος. Αριστερα του μπαρ χωμενο και καταφωτο το δωματιακι με τις λουλουδουδες. Καλαθακια γεματα γαρυφαλλα στοιβαγμενα στους τοιχους, και στο τραπεζι. Ψιλοκουβεντουλα ('μου κανει νερα ο πουστης'). Κι εξω ολοι με νταλκα, μισοκλειστα ματια- ενα αχανες ποταμι απο υψωμενα χερια. 'Χτυπα κι αλλο.Θα τ'αντεξω. Δεν πεθαινω ετσι απλα θα παλεψω' . Και να το δραματικο χτυπημα του στερνου- και να τα πεζουλακια της ματαιοδοξιας ντυμενα με Αrmani. Βλεμματα πεινασμενα για αρπαχτες. Ο barman εσκυψε και με ρωτησε: 'Τι θα παρεις αποψε εκτος απο μενα?'

Πριν απο καμια δεκαρια χρονια οταν πρωτοβγηκε το 'Αυτη η νυχτα μενει' δημοσιογραφοι αμοληθηκαν στα σκυλαδικα της Εθνικης ως κοινωνικοι παρατηρητες . Μιλησαν καλιαρντα για τα διαμαντια που βρισκεις μεσα στα σκουπιδια. Για τον αγροτη Σταμο που επλενε με σαμπανια την λεκανη της τουαλετας πριν κατουρησει η γκομενα του. Ο Θανος Αλεξανδρης δηλωνε πως μετα απο μια βραδια μεροκαματο στο σκυλαδικο γυρνουσε σπιτι και ακουγε Φλερυ Νταντωνακη. Ηταν συναρπαστικο εκεινο το παιχνιδι οταν πρωτoαρχισε.

Μετα ηρθε η μεταλλαξη, η αποενοχοποιηση του σκυλαδικου,το κιτς εγινε mainstream, αποκτησαμε και εμεις 'cult' φιγουρες. Και φυσικα την πεποιθηση πως επειδη βλεπουμε τον γελοιον του πραγματος ειμαστε και λιγο καλυτεροι, λιγο ανωτεροι απο οσους δεν το βλεπουν. Παλιωσε ολο αυτο- βαρυνε. Απο τη στιγμη που πας σε ενα τετοιο μερος ,για οποιοδηποτε λογο, σκασε και ζηστο. Ετσι οπως ειναι. Κοροιδεψε το αν θες. Αλλα μην χρησιμοποιεις μοδατα λογυδρια περι 'κοινωνικου τουρισμου' και 'την ειρωνια του μεταμοντερνου'. Το παραμυθι αυτο εχει τελειωσει.